fallañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant fall hag -añ.

Furm anv-gwan

fallañ /ˈfa.lːã/

1. derez-uhelañ an anv-gwan fall ,
   • An hini a zoñjo deoh e vo ar gwella, marteze a vo ar falla. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 87.)
2. war-lerc'h an anv-kadarn
   • Deom-ni e oa degouezet al lodenn falla. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 91.)
   • Ar re fallañ a vezo mat a-walc’h din-me, — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 45.)
3. dirak an anv-kadarn, da zegas un islavarenn-stag:
   • [...], mes hennez eo ar falla mestr a c'heller da gaout. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 18.)
4. dirak an anv-kadarn hep ger-mell:
   • Un dra gaer e ve, eme un all, klevout fallañ gaouiad zo er vro (nemet me e ve) o vont da brezeg deomp … diwar-benn ar wirionez. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 8.)
   • ... fallañ tra a rafent a-hed o buhez e ve an dra-se. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 110.)
   • Falla maneur e-noa greet a oa mond da heja plouz da Bier. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 337.)
5. ar pep fallañ:
   • Eno e vez roet ar pep fallañ d'ar beorien. — (TBP?, p. ?.)
6. fallañ, e-lec'h fallat
   • Vila(ñ) da blac’h… Sota(ñ) da blac’h… Falla(ñ) da blac’h, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 296.)
7. fallañ ma
   • Arru on fallañ ma c'hallan bezañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 243.)

Krennlavar

• Falla ibil a zo er c'harr a wigour da gentañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 243.)