gwigour

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

gwigour /ˈɡwiːɡur/ gourel (liester : [[]])

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
   • ..., pa glevjont en hent-don damdost d'ar vereuri e Roc'h Velen, trouz un dumporellad vein diskarget gant ur safar spontus, ha goude, gwigour ur c'harr o pellaat war e blaen. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 44.)
   • Lakaat a reas e zorn war an alc'houez ; treiñ a reas anezhañ ar goustadikañ ma c'hellas, mes ur gwigour skiltr a zihunas krenn ar voereb. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 36.)
   • — « .... Klevout gwigour an nor o tigeriñ, o serriñ, an dud o vale war al leur-di pe o kaozeal en he c'hichen a zo ur verzherinti eviti. ... » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 39.)
   • Te 'vat zo gwigour ez potoù! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 232.)

Deveradoù

• gwigourat

Troidigezhioù

• galleg : grincement ^(fr)