eouliañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn eoul hag al lostger -iañ.

Verb

eouliañ /ˈewljã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : staliet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Dont damheñvel ouzh eoul en abeg d'ar wrez (diwar-benn an amanenn)
  2. Dont druz (diwar-benn ar sistr)

Troidigezhioù

II. verb kreñv eeun

  1. Lakaat eoul gant/ouzh un dra bennak : induañ un dra bennak gant eoul

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Stummoù all

  • eoulañ

Deveradoù