druz

Brezhoneg

Etimologiezh

Dont a rafe eus ar ger romanek *drudo, eus ar ger drutos e galianeg.^[1]

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	druz
Derez-uheloc'h	drusoc'h
Derez-uhelañ	drusañ
Derez-estlammiñ	drusat

druz /ˈdryː(s)/

1. (d.b. ar c'hig) A zo druzoni ennañ.

   • Ma'z peus graet hiziv yun an nav steredenn, amañ e torri da naon ! Ur porc'hell druz hag ul leue lart da zebriñ etre daou c'hant a dud ! — (Feiz ha Breiz, 1923, p. 63.)

2. (dre heveleb.) Danvez pe liñvel zo doare an druzoni dezhañ.
   • Pe hini druz, pe hini treut ho pezo-hu? — (Colloque français et breton, 1863, p. 57.)

   • Gwech ebet ne gave ar soubenn na druz na fetis a-walc'h. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 117.)

3. (d.b. an amzer, un hent, ...) Gleb, Gleborek.
4. (d.b. an douar, ur prad) Strujus.

   • Lezel a reas a-zehou ar pradoù druz a droidell enno ar Wilen. — (Pêr Denez ha Ernest Ar Barzhig, Ar Bleiz Gwenn, Skol. nn. 65-66, p. 35.)

5. Stank, puilh.

   • Jul a skuille daero druz.

6. (d.b. ar plant) Fonnus, tev.

   • Homañ a servij e-doug ar bloaz da reiñ geot druz da lakaat e-touez al lann drailhet hag e-touez ar foenn pe ar c'holo e-pad ar goañv. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 82.)

7. (d.b. an dud) Brokus.
8. (d.b. ur banne) Servijet mat.

Anv-kadarn

druz hollek, gourel.

1. Danvez druz, druzoni.

   • skouer

Deveradoù

• dizruzañ, dizruziñ
• dizruzer, dizruzour
• drusaat
• druzadenn

• druzañ, druziñ
• druzded

• druzder
• druzennegezh
• druzig
• druzoni

• druz-druz

Troioù-lavar

• bezañ druz e c'henoù/he genoù
• na vezañ ket druz an traoù gant ub, ul loen bnk
• na vezañ ket druz ar peuriñ gant ub

Troidigezhioù

galleg :

• abondant ^(fr)
• dru ^(fr)
• fertile ^(fr)
• généreux ^(fr)
• gras ^(fr)
• humide ^(fr)
• onctueux ^(fr)

saozneg :

• fat ^(en)
• porky ^(en)
• succulent ^(en)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Dictionnaire étymologique du breton