stank

Brezhoneg

Etimologiezh

Amprestet eo bet digant estanc e galleg kozh (skuizh-divi, brevet), diwar ar verb estanchier (stouvañ, serriñ, paouez, ehan), levezonet gant ar ger stagnum e latin (stank).^[1]

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	stank
Derez-uheloc'h	stankoc'h
Derez-uhelañ	stankañ
Derez-estlammiñ	stankat

stank /ˈstãŋk/; ken stank / ker stank.

1. tost an eil d'egile,
   • Bez' e oa anezhi un doare gwezenn-bin, stank he delioù ha bodennek. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 22.)
   • Da garotez zo kalz re stank; ret e vo dit distankañ anezho. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 491.)
   • kaout bugale stank : ganet tost an eil war-lerc'h egile
   • ober glav stank, glizh stank
   • Glao stank a ra. — (Troude, Nouvelles conversations en breton et en français, 1857, p. 2.)
   • Ober a rae glav stank. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 491.)
2. niverus, fonnus
   • An dud reizh evel da dad n'int ket stank. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 491.)
   • Honnezh he devoa bet bugale stank. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 491.)

Gerioù enepster

• rouez, tanav

Deveradoù

• stankaat
• distankaat
• distank

Adverb

stank /ˈstãŋk/

1. Ober un dra bennak stank, en un doare stank.
   • [...] ; ur youc'hadenn skiltrus a dregernas dre bevar c'horn bourk Plabenneg, ar bizhier a savas en aer, ar mein a gouezhas stank war Gorbet hag e soudarded. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 193.)
   • Ken stank ha grizilh e kouezhe war ar c'hlazenn dirak ar beorien santimoù ha gwenneien, ha d'ar c'houlz-se, kristenien, e vire c'hoazh ur gwenneg a netra e holl dalvoudegezh. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 55.)

Deveradoù

• distankañ
• distanker, distankour
• stankad
• stankadenn
• stankadur
• stankañ, stankiñ
• stankell
• Stankenn
• stankennad
• stankennañ, stankenniñ
• stanker, stankour
• stankerezh
• stankted
• stankter
• stankus

Anv-kadarn

Ur stank vihan.

stank /ˈstãŋk/ benel (liester : stankoù)

1. Poull-dour
   • Ha me o skeiñ ur maen er stank ; neuze, 'vat, e oa troc'het kaoz ar merc'hed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 548.)
   • E-kichen, div pe deir halegenn, un izba, ur stank gant houidi warni ha gwazi a zifrete o diveskell gleb en ur grapout war ar ribl. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 14.)
   • Freuz ar c’hastell, » eme ar roue, « ha taol ar vein er stank. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 173.)
2. stank ar vilin
3. ur stank-ogerez
4. poull-kannañ
   • Dilun e oa ar gaoz-se gant ar merc'hed war ar stank. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 490.)
   • War ar stankoù e vez gragailh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 490.)
   • Ur stank c'holoet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 490.)

Troioù-lavar

• bezañ beuzet e dad/he zad e stank ar vilin-avel

Troidigezhioù

• afrikaans : dam ^(af)
• alamaneg : Teich ^(de) , Tümpel ^(de) , Weiher ^(de)
• daneg : dam ^(da)
• esperanteg : lageto ^(eo)
• faeroeg : tjørn ^(fo)
• frizeg : fiver ^(fy)
• galleg : étang ^(fr)
• gresianeg : λιμνούλα ^(el) (limnúla)
• hensaozneg : mere ^(ang)
• ido : lageto ^(io)
• indonezeg : lubuk ^(id) , telaga ^(id) (aussi terlaga ^(id) )
• italianeg : stagno ^(it)
• katalaneg : estany ^(ca)
• nederlandeg : kolk ^(nl) , vijver ^(nl) , waterplas ^(nl) , plas ^(nl)
• okitaneg : estanh ^(oc)
• portugaleg : lago ^(pt)
• sámi an Norzh : láttu ^(*)
• saozneg : pond ^(en)
• spagnoleg : estanque ^(es) , lago ^(es)
• svedeg : damm ^(sv)
• tagalog : lánaw ^(tl)
• vietnameg : ao ^(vi)

Furm verb

stank /ˈstãŋk/

1. Furm ar verb stankañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
   • [...], ha n'en devo nepred, an aotre digant Doue da deurel ur sellad en tu all d'an nor teñval a stank an Dazont. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 17.)
2. Furm ar verb stankañ en eil gour unan an amzer-vremañ, en doare-gourc'hemenn:
   • Stank da forn, da glapez!  ! - Serr da veg !

Troidigezhioù

• galleg : (elle) barre ^(fr) , (il) barre ^(fr)
• galleg : (elle) bouche ^(fr) , (il) bouche ^(fr)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Dictionnaire étymologique du breton

Saozneg

Etimologiezh

Eus ar verb stink (war batrom drink).

Furm verb

stank /ˈstãŋk/

1. amzer-dremenet-strizh ar verb stink.