difrete
Neuz
Brezhoneg
Furm verb
difrete /diˈfretːe/
- Furm ar verb difretañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :
- E-kichen, div pe deir halegenn, un izba, ur stank gant houidi warni ha gwazi a zifrete o diveskell gleb en ur grapout war ar ribl. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 14.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- War an hent gwenn a-hed an aod e tifrete an dud en dro d' ar c'harr-boutin ruz. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)
Troidigezhioù
- galleg : (elle)/(il) s'activait (fr)
- galleg : (elle)/(il) s'agitait (fr)
- galleg : (elle)/(il) se démenait (fr)