stankañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus stank hag -añ.

Verb

stankañ

1. stoufañ : stankañ un toull'
   • Kement a heller da ober brema, a griaz eun toullad mouesiou, eo stanka an toull, kousto pe gousto ; [...] — (Lan an Dall, C'houibuen ha Guennili, pe eur gaoz Turk, Feiz ha Breiz, 16t bloavezh, niv. 272, 1870, p. 83a.)
2. Herzel
   • Strivañ a reas ar paour kaezh paotr da stankañ gant e zaouarn ar gwad o flistrañ eus e c'houli ; [...]. — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 131.)

Gerioù enepster

• distankañ

Troioù-lavar

• stankañ e veg (e forn, e glapez, e doull) da unan bennak

Furm anv-gwan

stankañ

1. Derez uhelañ an anv-gwan stank.