stankaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan stank hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

stankaat /stãŋˈkɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : stankaet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Dont da vezañ stankoc'h ; paotaat
    • <skouer.>

II. verb kreñv eeun

  1. Lakaat (un dra bennak) da vezañ stankoc'h

Troioù-lavar

Troidigezhioù