gleb

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-gwan) Kavet en henvrezhoneg (gulip, guilp).
Meneget er C'hatolikon (glueb, gloeb).
Da geñveriañ gant ar gerioù gwlyb (g), gwleb (b) en kembraeg, glyb en kerneveureg ha fliuch en iwerzhoneg.
(Furm verb) Savet diwar « gleb- », pennrann ar verb « glebiañ », hep dibenn-ger.

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen gleb
Derez-uheloc'h glepoc'h
Derez-uhelañ glepañ
Derez-estlammiñ glepat

gleb /ˈɡleːp/

  1. Deuet da vezañ leizh, trempet, intret gant dour pe ul liñvenn all bennak.

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e skriver gwleb.

Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Furm verb

gleb /ˈɡlɛpj/

  1. Furm ar verb glebiañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb glebiañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.