emberr

Brezhoneg

Diwar en hag an anv-gwan berr.

emberr (pe en-berr) /ẽmˈbɛːr/

E berr amzer
- Met en-berr e lâras : [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 39.)
- Deut an noz, an daou-ma a yeas d'ar c'hoad hag emberr, war-dro dek heur, setu eur sklerijenn gaer o sevel hag o tont war-zu enno. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 25.)
- Sede hemañ emberr hag o vont da guzhat en derezioù, evit ober gwelloc'h a se e dro. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 111.)
- — Unan a vo gweladennet emberr gant ur roue a anavezit mat... [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 35.)
Goude kreisteiz (gant an amzer-da-zont peurvuiañ)
- Emberr e raio glao nemed eur chans a ve. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 206.)
- "Emberr e kaozefomp. Te, sitoaianez, lak dimp traoù war an daol." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 95.)
- Hag emberr, nemed eur chañs a ve, e raio glao. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 72.)
- Emberr e vo graet soubenn al laezh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 316.)