goude

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg guetig.

Meneget er C'hatolikon (goude).

Da geñveriañ gant an araogennoù wedi e kembraeg ha wosa e kerneveureg.

Deuet eus ar ger predenek *wo-tigu-, ger-ha-ger « e-barzh, da ziwezhañ », deveret eus an anv-gwan keltiek *tigus « diwezhañ » aet da tiug en heniwerzhoneg^[1].

Araogenn

Gour	Furm
U1	em goude
U2	ez koude
U3g	en e c'houde
U3b	en he goude
L1	en hor goude
L2	en ho koude
L3	en o goude
D	er goude

goude /ˈɡuːde/

Araogenn-amzeriañ goude un darvoud (anv-kadarn, pe anv-verb kemeret evel anv-kadarn )
- Un noz, goude koan, e oant chomet da dommañ e-tal an tan. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 123.)
- Goude Gouel ar Werc’hez e vez tener an amzer ur reuziad. — (TBP?.)
- Goude an troc'hañ bezhin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 9.)
goude un den (raloc'h)
- ... an eil a varvas goude egile ... — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 3.)
dirak un anv-verb → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
- Goude gortoz [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 174.)
- ... ha goude ho teurel en ur puñs don, ec'h afont gantañ d'ar gêr, buan, hag e larfont d'o zad penaos e vefont bet betek Rouanez an Hongri. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 91.)
dirak un anv-verb en tremened → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
- Goude bezañ baleet e-pad tri deiz [...] — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 11.)
goude ma