emaer

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar bennrann ema- hag an dibenn-ger -er

Furm verb

emaer /Distagadur ?/

  1. Stumm lec'hiañ furm dic'hour ar verb bezañ/bout en amzer-vremañ an doare-disklêriañ
Ar c'henta medesin. — Mat! anat eo emaer o tieubi an diabarz. [...]. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 16.)
Kerlaban. — Emaer en em gavet da dapa ac'hanon e kudennou evelse ! [...] ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 31.)

Stummoù all

Troidigezhioù

Gwelet ivez