Mont d’an endalc’had

edomp

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar bennrann ed- hag an dibenn-ger -omp.

Furm verb

edomp /eˈdɔ̃m(p)/

  1. Stumm lec'hiañ ar verb bezañ/bout e kentañ gour lies an amdremened, e doare-disklêriañ.
N'oamp ket evit chom e bourk Trelaouenan, rak re dost edomp da Gastell ha da Gergidu, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 5.)
E-kichen Kemper edomp, [...]. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 72.)
— « [...] Ha, keit m'edomp oc'h evañ hag o kontañ, Herri a selle atav ouzh traoñ an armel [...] ? » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 76.)

Troidigezhioù

Gwelet ivez