Mont d’an endalc’had

edo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar bennrann ed- hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

edo /eˈdoː/ Stumm lec'hiañ ar verb bezañ e trede gour unan an amzer-dremenet, en doare-disklêriañ. Furm emañ en amzer-dremenet.

  1. evit al lec'hiañ
  2. heuliet gant un ober
  3. evel verb-skoazell gant un anv-gwan-verb (ral, peurvuiañ e vez graet gant oa )
  4. gant un anv-gwan (ral)
    • [...], a welas war ar gazetenn edo nevez-erru e Pariz ur medisin bras hag a ouie diouzh an holl gleñvedoù. — (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, p. 21.). Iskis ivez kavout edo gant ur rener amstrizh.
  5. E deroù ur frazenn:
    • Ne c'helle ket an den santel chom en arvar : edo an Droug-Spered o troïdellat en-dro dezhi. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 18.)
    • Edo va biz var bluen va fuzil, eur zachadenn hag oa great gant-han.... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 94.)
    • Edo o vonet da zigeriñ tiretenn penn an daol da gemer al loaioù hag ar c'hontilli pa gredas dezhi klevout trouz adarre. — (Jakez Konan, NOZ AR PELLGENT, Al Liamm niv. 65, Du-Kerzu 1957, p. 11.)
    • Edo Laouig o vont da deurel, er baill kouez, e c’hoarig vihan daou vloaz, dre ma ’z oa fank he dillad. — (Ar c'hoz vedisin - Adrien de Carné, p. .. .)

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù