disterniañ
Neuz
Brezhoneg
Verb
disterniañ /diˈstɛrnjã/ verb kreñv eeun ha verb kreñv dieeun (anv-gwan-verb : disterniet) (displegadur)
I. verb kreñv eeun
- Lemel ar stern diwar un dra bennak (diwar-benn an traoù)
- Tennañ diouzh ur stern (diwar-benn ar gwiadoù pe traoù all)
- Disterniañ an daol : distaliañ an daol, lemel loaioù, pladoù, hag all diwarni
- Lemel e stern diwar ul loen-labour (diwar-benn al loened)
- « Lavar da Yann disterniañ, » emezi da Yona, « hag ober war-dro ar marc'h. Deus d'am c'hambr goude-se kentañ ma c'halli. » — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 24.)
- Disterniañ (ul loen) diouzh : distagañ diouzh
- (Dre astenn-ster) Disterniañ e garr : distagañ e gezeg dioutañ
Troidigezhioù
- galleg : débarrasser (fr) , désencombrer (fr)
- galleg : desservir (fr) (table)
- galleg : (se) dételer (fr)
- galleg : oter le harnais (fr) (à)
II. verb kreñv dieeun
- (dre skeudenn-lavar) Disterniañ diouzh e labour : paouez gant e labour, ober harz-labour ; diskregiñ
- (Dre astenn-ster) (Direnadenn) Paouez