diaoulat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn diaoul hag al lostger -at

Verb

diaoulat /ˈdjɔwlat/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : diaoulet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Kas e amzer oc'h en em ziduiñ gant kalz a drouz

Troioù-lavar

Troidigezhioù

II. verb kreñv eeun

  1. Freuzañ (un dra bennak) gant un diaoul
  2. (Ent krenn) Ober gant un diaoul

Troidigezhioù