desevel

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger de- hag ar verb sevel

Verb

desevel /deˈzeːvɛl/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : desavet) (displegadur)

1. Ober war-dro ur bugel, ur c'hrennard, o reiñ dezhañ magadurezh ha deskadurezh, ouzh e voaziañ da ren ar vuhezegezh
2. Lakaat da ouennañ ha da greskiñ a-benn tennañ gounid diwarne (diwar-benn al loened, ar plant)

Gerioù heñvelster

• sevel

Deveradoù

• desavadur
• desavadurel
• desaver
• desaverezh

Troidigezhioù

• galleg : éduquer ^(fr) , élever ^(fr)