c'hwezañ
Neuz
Brezhoneg
- Diwar an anv-kadarn c'hwez hag al lostger -añ.
Verb
c'hwezañ /ˈxweː(z)ã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : c'hwezet) (displegadur)
I. verb gwan[1]
- Koeñviñ
- (dre skeudenn-lavar) Dont kreñvoc'h bep a nebeut (diwar-benn ar c'homzoù, an trouzioù, hag all)
Troidigezhioù
II. verb kreñv eeun[1]
- Leuniañ (un dra bennak) gant aer pe ur gaz bennak ; c'hwezhañ aer pe ur gaz bennak
- (dre skeudenn-lavar) Lavarout gwashoc'h, brasoc'h, bravoc'h (diwar-benn ar pezh a gonter, a zezreveller)
- Lâret e oa laouen-meurbet hemañ a zo c'hwezañ an traoù un tammig re, met seven eo bet, en afer-se. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 54.)
Troidigezhioù
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Notenn
- ↑ 1,0 ha1,1 Martial Ménard, Geriadur brezhoneg An Here, 2001, pajenn 222b.