c'hwezadenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar c'hwez-, pennrann ar verb c'hweziñ, hag al lostger kevrennek -adenn (diwar -ad hag -enn)

Anv-kadarn

c'hwezadenn /xweˈzɑːdɛn/ benel (liester : c'hwezadennoù)

1. Gwechad, prantad c'hweziñ
   • Tamm-ha-tamm e savas ar maen war unan eus e gostezioù, memes tra 'vel pa vije bet golo un arc'h e vije, ha Mari-Job ar Gergeno o tont dezhi ur c'hwezadenn yen, c'hwezadenn ar marv, [...]. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 14.)

Troidigezhioù

• galleg : suée ^(fr)