c'hwezet
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar « c'hwez- », pennrann ar verboù c'hwezañ ha « c'hweziñ », hag an dibenn-ger « -et ».
Furm verb
c'hwezet /ˈxweː(z)et/
- Anv-gwan-verb /ˈxweːzet/ ar verb c'hweziñ /ˈxweːzi/.
Furm verb
c'hwezet /ˈxweː(z)et/
- Anv-gwan-verb (/ˈxweːza/, /ˈxweːã/, eus ar verb c'hwezañ.'
- Bezañ dispont :
- Ne oan ket re c'hwezet: un tammig aon am boa.
- bezañ c'hwezet da un den : bezañ stad pe lorc'h ennañ :
- C’hwezet eo dit, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 127.)
- Paol a zo c'hwezet dezhañ gant e gezeg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 81.)
- Ar paotr a vez c'hwezet dezhañ pa'c'h a er wetur gant e dad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 81.)
- lorc'hus
- Honnezh a zo ur plac'h c'hwezet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 81.)
- Hennezh a zo c'hwezet evel un touseg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 81.)