gonter

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus konter gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g).

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	konter
dre vlotaat	gonter
dre c'hwezhañ	c'honter
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

gonter /ˈɡɔ̃ntɛr/

1. Furm kemmet dic'hour ar verb kontañ en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

War a gonter e oa bet disuj un tammig en e yaouankiz hag e enebourien, evit ober goap anezhañ, a lavare diwar e benn : — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 244.)