briad

Gwelet ivez : Briad

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn brec'hiad.

Anv-kadarn

briad /ˈbriːat/ benel (furm vihanaat : briadig, liester : briadoù)

1. Pezh a c'haller derc'hel gant an div vrec'h, pe etreze
   • Ur vriad kouez. — (?, p. ?.)
   • Eur vriad fuzuilhou a dapis hag a daolis en tan tostan: an tennou raktal da strakal gant ar flamm. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 161.)
   • [...] ; ar grennarded, ur geuneudenn, ur vriad gwrizioù ; [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 89.)
   • Gand eur vrïad plouz e vo trawalh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 65.)
2. ur vriad kolo:
   • [...], hag en eur vont ec'h ejomp d'ar Gear-a-Draon da gerc'hat peb a vriad kolo da astenn azindanomp, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 11.)
   • Eur skudellad soubenn domm d'e goan hag eur vriad kolo fresk da ober e wele e kraou ar c'hezeg. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 36.)
3. (dre skeudenn-lavar) Kementad pe niver bras a-walc'h

Deveradoù

• briata

Gerioù kevrennek

• a-dro-vriad
• a-vriad, a-vriadoù
• briad-ha-briad, briad-ouzh-briad : an eil e divrec'h egile

Troioù-lavar

• bezañ ur vriad leun hag un ere berr gant unan bennak : kaout poan oc'h en em dennañ e-keñver arc'hant

Troidigezhioù

• galleg : brassée ^(fr)
• galleg : grande quantité ^(fr)