Mont d’an endalc’had

daolis

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus taolis gant ur c'hemmadur dre vlotaat (t > d).

Furm verb

Kemmadur Furm
hep taolis
dre vlotaat daolis
dre c'hwezhañ zaolis
dre galetaat digemm
amreizh digemm

daolis /ˈdɔːlis/

  1. Furm kemmet ar verb teuler pe teurel e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
Eur vriad fuzuilhou a dapis hag a daolis en tan tostan: an tennou raktal da strakal gant ar flamm. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 161.)
  • War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :
Ne daoliz ket a evez ouc'h kement-se, re a fouge a ioa enn-oun. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 124.)