arnev
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .
Anv-kadarn
arnev /ˈarnɛw/ gourel : arnevioù)
- Doare eus an amzer ma vez distabil ha tredanek ha ma vez glav-pil pe gazarc'h, kurun ha luc'hed.
- [...], torret he gwern gant striv ar seizh avel ha diframmet he stur gant an tarzhioù, ne c'hell ket mui ar vag derc'hel penn d'an arnev. — (Langleiz, Enez ar Rod, Mouladurioù Hor Yezh, 2000, p. 17.)
- Oadet e oa a dregont vloaz, ha n'en doa graet anaoudegezh nemet gant an avel arnev ha gant heol an torgennoù. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 31.)
- Nag a reier kuzhet, nag a varroù arne(v) , Nag a wall aveloù pennkaoz a wall beñse! . SAOQ 90
- Rak-se arne a savas en noz-se, ar gurun a strakas hag a gouezas war di ar wrac’h.— (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 212.)
- Ne lavar grik, ha seblantout a ra d’eomp ez eo gwasket e galon, rak teñval eo e benn e-giz ma vefe an arne war e dal. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 70.)