seblantout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn seblant hag al lostger -out.

Verb

seblantout /seˈblãntut/ (anv-gwan-verb : seblantet) (displegadur)

  1. Diskouez bezañ, kaout doare, bezañ ar stumm warnañ (da ober tra pe dra).
  2. Seblantout da unan bennak : kavout da unan bennak :

Troioù-lavar

Troidigezhioù