skeiñ : diforc'h etre ar stummoù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 6: Linenn 6:


{{-verb-|br}}
{{-verb-|br}}
'''skeiñ''' {{dist|ˈskɛĩ|br}} ([[skoet]] an [[anv-gwan-verb]] anezhañ) {{displ-br}}
'''skeiñ''' {{dist|ˈskɛĩ|br}}, a-wechoù '''skoiñ''' ([[skoet]] an [[anv-gwan-verb]] anezhañ) {{displ-br}}
#[[reiñ|Reiñ]] [[taolioù]].
#[[reiñ|Reiñ]] [[taolioù]].
#*''Pa voe skuizh o '''skeiñ''' e paouezas.'' {{mammenn|KAB3|202}}
#*''Pa voe skuizh o '''skeiñ''' e paouezas.'' {{mammenn|KAB3|202}}

Stumm eus an 13 Her 2012 da 13:53

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

skeiñ /ˈskɛĩ/, a-wechoù skoiñ (skoet an anv-gwan-verb anezhañ) (displegadur)

  1. Reiñ taolioù.
  2. skeiñ un dra
    • Mamm a oa o paouez lazhañ ar goulou pa deuas adarre betek dimp plik-plok peder roeñv o skeiñ an dour div-ha-div. — (Anatol ar Braz, troet gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 39.)
  3. skeiñ war un nor
  4. Skeiñ un den, pa gomzer eus ur c'hleñved, ur boan
    • ...hemañ oc'h eoniñ, skoet gant an droug-sant, henhont gant trouskennoù ha goulioù spontus, un heug hag ur rukun sellout outo ! — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 54.)
  5. Skeiñ gant ul loen, gant un den
  6. Skeiñ war ul lec'h bennak
  7. Skeiñ war-du un dra bennak/ul lec'h bennak
  8. Teuler

Stummoù all

Troioù-lavar

Troiennoù keñveriañ

Krennlavaroù

  • An amzer a dro
    An Ankou a sko
  • Ret eo skeiñ war an houarn keit ha ma vez tomm
  • Ret eo skeiñ war an tomm pa vez ruz an houarn

Troidigezhioù