zeujen
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | deujen |
| dre vlotaat | zeujen |
| amreizh | teujen |
zeujen /ˈzøːʒen/
- Furm ar verb dont e kentañ gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout
- War-lerc'h ar rannig-verb nac'h na, da skouer :
- — « [...]. Ma vije, n'eus netra a gement na zeujen-me a-benn anezho. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 141.)