yao

Brezhoneg

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

yao /ˈjaw/

Ger a vez distaget pa vezer war-nes loc'hañ kuit pe lakaat unan bennak/un dra bennak da loc'hañ:
- [...], ha yao etrezek Douarnenez da glask e vag da zistrei d'an Enez Sizun, [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 134.)
- Ha, yao ! Sant Per d’e varadoz. . — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 12.)
- Ha yao ! ker buan hag an avel. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 38.)
- Lezel a ra e bal harp ouz ar voger, staga a ra Bouchig, ha yao en tour. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 93.)
- Hag Houarn ha sevel eor eur vatimant, displega he goueliou, roeñvat endra 'c'hell, ha yao war-du an enezenn. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 123.)
En droienn ha yao en hent!
- Dumañ e oa eur bisiklet nevez a veze darhoët avel enni ha yao ! en hent ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 28.)
- Ha yao ! en hent ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 241.)