tremene

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tremen-, pennrann ar verb tremen, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

tremene /trẽˈmẽːne/

  1. Furm ar verb tremen e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Gwech an amzer pa 'c'h ae d'ar bourk e tremene e ti an hini gozh da saludiñ anezhi, [...]. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 9.)
Ur bagad evned heñvel ouzh skreved a dremene : [...] — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 409.)
Unan eus e gompagnuned c'hoari a dremene en e gichen, dres d'an ampoent. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 28.)
Kement den a dremene war hent al Leslac'h etre unnek eur noz hag un eur diouzh ar beure, a wele ar giez. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 30.)

Troidigezhioù