touzañ

Gwelet ivez : touzan

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatholicon evel tousaff (1499).

Savet diwar an anv-kadarn touz hag al lostger -añ.

Verb

Kemmadur	Furm
hep	touzañ
dre vlotaat	douzañ
dre c'hwezhañ	zouzañ
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

touzañ /ˈtuː.zã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : touzet) (displegadur)

1. Troc'hañ kreoñ, blev a-rez ar c'hroc'hen.
2. Troc'hañ geot a-rez douar.
3. (dre skeudenn-lavar) Laerezh unan bennak, ober un dra bennak diwar-goust unan bennak dre douellañ anezhañ.
   • Estregedon a oar touzañ e vestr. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 9-10.)
4. Dispign (ur sammad arc'hant bennak) penn-da-benn.

• touziñ

Deveradoù

• touzadenn
• touzadur
• touzer
• touzerez
• touzerezh

Troioù-lavar

• bezañ tost da douzañ kein ul laouenn-dar : bezañ pizh-tre
• touzañ ar maout da unan bennak
• touzañ e c'henoù
• touzañ e c'henoù da unan bennak
• touzañ e varv da unan bennak : kemer e greñv war unan bennak
• touzañ ur banne : evañ ur banne penn-da-benn
• touzañ ur gelienenn

Troidigezhioù

• galleg : tondre ^(fr)
• nederlandeg : scheren ^(nl)
• skoseg : lom ^(gd) , rùisg ^(gd)

Daveoù

Roll an daveoù :