Mont d’an endalc’had

tostae

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tosta-, pennrann ar verb tostaat, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

tostae /tosˈtɑːe/

  1. Furm ar verb tostaat e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Dre ma tostea ouc'h ar mor, Paol a jome goustatoc'h, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 189.)
Hogen, pesk ebet ne dostae ; [...]. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 12.)
Uhel e oa savet gwrac'hell an tantad pa dostae Lan Ofret ; [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 89.)

Troidigezhioù