Mont d’an endalc’had

tostaas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tosta-, pennrann ar verb tostaat, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

tostaas /tosˈtɑːs/

  1. Furm ar verb tostaat e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Arzhur, pa welas ne oa ken da gaout aon dirazañ, a dostaas ouzh e wele, an û gantañ en e zorn. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 35.)
Ur vaouez zoken a dostaas ouzh bord an hent evit ober un azez war al letonenn. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 116.)
Paotred a dostaas. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 33.)
[...] ; ar wreg nevez, p'he gwelas, a grogas enni hag he zostaas ouzh an hanter all, a oa ganti ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 35.)

Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Troidigezhioù