pellaas

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar pella-, pennrann ar verb pellaat, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

Furm ar verb pellaat e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

Hep kemmadur :

[...], e pellaas a-hed an aod. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)

Pan en doe diskleriet ar c'homzoù-se e pellaas war an tu dehou e werennad v-Byhrr hanterevet. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 33.)

Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :

Selina, [...], a bellaas diouzh an daol hag a yeas d'en em veskañ gant ar sellerien, a oa o stlakañ o daouarn. — (Roparz Hemon, Diamantoù Keroulaz, Al Liamm, 1964, p. 209.)

Gerioù enepster

Troidigezhioù

galleg : (elle)/(il) (s')éloigna ^(fr)