tec'has

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tec'h-, pennrann ar verb tec'hel, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

tec'has /ˈteːɣas/

  1. Furm ar verb tec'hel e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
An nor a zerras, an êl a dec'has, an Ankou, evel eul luc'hedenn, a deuas kuit gant ar c'horf. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 58.)
Ar gristenien gaezh, pa weljont ar c'hleze o luc'hañ en aer, a dec'has d'an daoulamm ruz dre straed strizh ar vered. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 26.)
Re-bar d'ur vandennad yer dichouet diwar ur bern greun, e tec'has ar vugale all, spontet ha strafuilhet, er-maez eus porzh ar marchosi. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 29.)

Troidigezhioù