talvezo
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar talvez-, pennrann ar verb talvezout, hag an dibenn-ger -o.
Furm verb
talvezo /talˈveː(z)o/
- Furm ar verb talvezout e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
-
- — « N' eus forzh, » a lavare Ivon, « gant ma c'hellin gwelout e pe du e tiskenno, m' hen talvezo dezhañ, pe e vezo diaes. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 140.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a hag ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :
- — Un tok burzhudus, hag a dalvezo dimp ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 31.)
- « [...]. Me a dalvezo d'eoc'h ho furnez hag hoc'h aliou ma teuan a-benn d'en em denna ac'han, eur wech c'hoaz. [...] ! » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 35.)
- — « Mar deo un tammig digristen, ne dalvezo ket deomp tan an ifern. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 75.)