Mont d’an endalc’had

soñj

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Diwar ar ger gallek songe.
(Furm verb) Savet diwar soñj-, pennrann ar verb soñjal, hep dibenn-ger.

Anv-kadarn

soñj /ˈsɔ̃ːʃ/ gourel (liester soñjoù)

  1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)

Deveradoù

Furm verb

soñj /ˈsɔ̃ːʃ/

  1. Furm ar verb soñjal e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
    • Hon Laouig kaezh a soñj en hini 'n eus lâret. — (Jean Cadiou, Ivona, Montroulez, 1886, p. 152.)
    • Te 'soñj dit n'ouvezan ket perak e teu tout ar merc'hed-se da gaout ac'hanout ? — (Yann Gerven, Yann g'e vec'h lann, Keignard g'e vec'h lard, e-barzh Al Liamm, niv. 365, 2007, p. 17.)
  2. Furm ar verb soñjal en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
    • Soñj er maleurioù ’teus graet din. — (Yannig Skolan, er Barzhaz Breizh.)