rankin

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar rank-, pennrann ar verb rankout, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

rankin /ˈrãŋkĩn/

1. Furm ar verb rankout e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • — [...]. Breman e c'houzoun petra a rankign da ober pa deuio ho mestr d'am dibenna, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 297.)
   • Jilig. — Ya ! met drouk-prezeg va nesa a rankin. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 30.)
   • Noz-deiz e rankin bezañ o teskiñ va c'hentel. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 47.)
   • "Dioueriñ va boued a rankin ober adarre. C'hwezh vat oa gant al lechifriad bezhin koulskoude." — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 162.)
   • "Kaout ar c'hwitell a rankin , eme ar vamm." — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 185.)

Troidigezhioù

• galleg : (je) devrai ^(fr)