deskiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

• latin discere (/di:ʃsere/) ; da skouer : latin discet = brezhoneg a zesko.

Meneget er C'hatolikon (disquiff).

Da geñveriañ gant ar verboù dysgu en kembraeg, dysky en kerneveureg.

Verb

deskiñ /ˈdeskĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Ledanaat, kreskiñ e anaoudegezh eus an traoù, eus ar bed, dre ar studi pe ar skiant-prenañ.
   • — [...]. Mont d'ar skol a ranki ivez ha deski mat, ha me, neuze, am bezo sonj ac'hanout. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 42.)
   • — Deskiñ a ri, eme Seza. [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
2. Deskiñ un dra bennak, ur gentel, ur ganaouenn, un ton, ur yezh, digant unan bennak.
   • Red e vo deoh deski ho kentel dre 'n eñvor. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 97.)
   • [...], setu ma pedas va mamm da reiñ dezhañ aotre da zeskiñ al latin d'he fennhêr : [...] — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 37.)
3. deskiñ unan bennak da ober udb
4. deskiñ ober un dra
5. deskiñ bezañ

Deveradoù

• addeskiñ
• deskadur
• deskadurezh

• deskamant
• deskard
• desker

• deskerezh
• desket
• deskiñ mat

• deskoni
• deskus

Troioù-lavar

• deskiñ un dra bennak diwar ar grib

Krennlavarioù

• Gwell eo deski mabig bihan
  Eget dastum madou d'ezan ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 46.)

Troidigezhioù

• alamaneg : lernen ^(de)
• esperanteg : lerni ^(eo) , instrui ^(eo)
• galleg : apprendre ^(fr) , s'instruire ^(fr)
• italianeg : imparare ^(it)
• kembraeg : dysgu ^(cy)

• kerneveureg : dysky ^(kw)
• roumaneg : a învăţa ^(ro)
• saozneg : to learn ^(en)
• spagnoleg : aprender ^(es)
• tchekeg : učit se ^(cs)