deskiñ

Brezhoneg

Eus ar verb latin discere (/di:ʃsere/) ; da skouer : latin discet = brezhoneg a zesko.

Meneget er C'hatolikon (disquiff).

Da geñveriañ gant ar verboù dysgu en kembraeg, dysky en kerneveureg.

deskiñ /ˈdeskĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)

Ledanaat, kreskiñ e anaoudegezh eus an traoù, eus ar bed, dre ar studi pe ar skiant-prenañ.
- — [...]. Mont d'ar skol a ranki ivez ha deski mat, ha me, neuze, am bezo sonj ac'hanout. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 42.)
- — Deskiñ a ri, eme Seza. [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
Deskiñ un dra bennak, ur gentel, ur ganaouenn, un ton, ur yezh, digant unan bennak.
- Red e vo deoh deski ho kentel dre'n eñvor. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 97.)
- [...], setu ma pedas va mamm da reiñ dezhañ aotre da zeskiñ al latin d'he fennhêr : [...] — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 37.)
deskiñ unan bennak da ober udb
deskiñ ober un dra
deskiñ bezañ

Gwell eo deski mabig bihan
Eget dastum madou d'ezan ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 46.)