aotre

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « aotre- », pennrann ar verb « aotren », hep dibenn-ger.
Dont a ra eus ar ger gallek kozh otrei, diwar ar verb otreier a zeu eus al latin poblek auctoridiare (grataat).[1]

Anv-kadarn

aotre /'otre/ gourel, liester aotreoù

  1. Asant roet gant un den da unan all da ober tra pe dra.
  2. Kaout, reiñ, goulenn aotre


Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Furm verb

aotre /'otre/

  1. Furm ar verb aotren e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb aotren en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
Notenn

Hervez A. Deshayes e vefe gwelloc'h skrivañ otre rak e teu ar ger brezhonek eus ar ger gallek kozh ha ne zeu ket eus al latin.[1]

Daveoù

Roll an daveoù :