poulzañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn poulz hag al lostger -añ

Verb

poulzañ /ˈpulzã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : poulzet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Bountañ
  2. (dre skeudenn-lavar) Broudañ unan bennak d'ober un dra bennak
  3. Broudañ unan bennak da vont d'un tu bennak

Deveradoù

Troioù-lavar

Troiennoù keñveriañ

II. verb kreñv eeun

  1. Sevel, kreskiñ (diwar-benn ar plant)
    • Kerkent e kouezhas glav a-walc'h evit lakaat an traoù da boulzañ en douar koulz ha biskoazh. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 135.) ?
    • Da bep nevez-amzer, pa veze ar raden yaouank o poulzañ, e kemere unan hag e chaoke an tamm radenenn. Da virout na vefe flemmet gant un naer emezi. — (Y. an Dred, Bro-Dreger a-wechall da vremañ, Al Liamm niv. 113, Du - Kerzu 1965, p. 391.)

Troidigezhioù

Gwelet ivez