penndaoulinañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn penndaoulin hag al lostger -añ.

Verb

penndaoulinañ /pɛn.dɔw.ˈlĩː.nã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : penndaoulinet) (displegadur)

1. verb gwan Daoulinañ, mont war bennoù an daoulin.
   • Penndaoulinañ 'reas Yann Arc'hant, en ur c'hrozmolat ; [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 90.)
2. verb kreñv eeun Gwriat peñselioù war daoulin ur pezh dilhad.
   • Ranket em-eus penndaoulina e vragou dezañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 407.)

Troidigezhioù

1. galleg : agenouiller ^(fr)  ; s’agenouiller ^(fr)
2. galleg : repriser le genou du pantalon