paoueze

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar paouez-, pennrann ar verb paouez, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

paoueze /pɔˈweːze/

  1. Furm ar verb paouez e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
FULUP. — Kalz re vrao, diouz va c'hoant !... En em glemm a-walc'h a rae he den ouz ar strakell-se ; ne baoueze ket ar paour kaez dogan da vont war gein ar marc'h... — (Jarl Priel, Ar Vatez vihan, Sav niv. 29, Diskar-amzer 1944, p. 11.)

Troidigezhioù