kavfet
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
kavfet /ˈkavfet/
- Furm ar verb kavout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
-
- — [...] ; met war-hed un devezh mat a vale ac'hann a zo ur c'hastell en kreiz ur c'hoad, hag eno, marteze, e kavfet ar pezh a glasket. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 40.)
- — N'ho pet morc'hed, warc'hoazh ar beure e kavfet un ejen kaer en ho kraou. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 94.)
- Heuliet, hed ar mor, hent ar valtouterien, hag e kavfet anei en plegig an torrod, etre beg an Enez-Wenn ha beg ar Roc'h-Vran. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 7.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannigoù-verb a ha nac'h ne da skouer) :
- — Gant ur marc'h a gavfet er marchosi warc'hoazh ar beure, kaerañ marc'h hoc'h eus gwelet biskoazh. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 96.)
- — Ar vuoc'h a zo ur vuoc'h-laezh. Sellet he zezh, ne gavfet ket gwelloc'h er foar. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 172.)
- Gant ur c'hemmadur dre c'hwezhañ (war-lerc'h ar raganv-gour renet ma) :
- — [...] : ha neuze en korn ar sac'h am c'havfet, ha ne lammin ket en ho torn. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 80.)