karfont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kar-, pennrann ar verb karet pe karout, hag an dibenn-ger -font.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	karfont
dre vlotaat	garfont
dre c'hwezhañ	c'harfont
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

karfont /ˈkar.fɔ̃ɲ(t)/

Furm ar verb karet/karout e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa da skouer) :

— [...] : “Daou vreur hoc'h eus, paotred ar c'haerañ, hag o c'havo deoc'h pa garfont”. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 210.)

— Errufont pa garfont Saïg hag an daou vartolod, pep tra en urz !... — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 121.)

Stummoù all

karint

Troidigezhioù

galleg : (elles)/(ils) aimeront ^(fr) ; voudront ^(fr)