kanevedenn
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
kanevedenn /kãneˈveːdɛn/ benel (furm vihanaat : kanevedennig, liester : kanevedennoù)
- Gwareg skedus, ar seizh liv diazez outi, a zeu war wel en oabl a-wechoù pa vez glav ha heol war un dro.
- Kanevedenn diouzh an noz Glav pe avel antronoz. Krennlavar.
- A-wechou ar brankou en em skoulme ken stank eus an eil gwezenn d'eben ma reant a-zioc'h ar penn evel eur vaot denval, eur ganevedenn vodennek, bec'h da sklerijenn an deiz en em zila drezo. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 13.)
- Gwerennegoù ar chantele a skede o livioù, evel ur ganevedenn, etre dantelezh ar vein. — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 19.)
- Rann a liv al lagad, anezhi ul lienenn toullet en he c'hreiz gant ar mab-lagad
- <skouer.>
Gerioù heñvelster
Troiennoù keñveriañ
Troidigezhioù
- galleg : arc-en-ciel (fr)