kanevedenn

Brezhoneg

Ur ganevedenn.

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

kanevedenn /kã.ne.ˈveː.dɛn/ benel (furm vihanaat : kanevedennig, liester : kanevedennoù)

1. Gwareg skedus, ar seizh liv diazez outi, a zeu war wel en oabl a-wechoù pa vez glav ha heol war un dro.
   • Kanevedenn diouzh an noz Glav pe avel antronoz. Krennlavar.
   • A-wechou ar brankou en em skoulme ken stank eus an eil gwezenn d'eben ma reant a-zioc'h ar penn evel eur vaot denval, eur ganevedenn vodennek, bec'h da sklerijenn an deiz en em zila drezo. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 13.)
   • Gwerennegoù ar chantele a skede o livioù, evel ur ganevedenn, etre dantelezh ar vein. — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 19.)
2. Rann a liv al lagad, anezhi ul lienenn toullet en he c'hreiz gant ar mab-lagad.
   • <skouer.>

Gerioù heñvelster

• gwareg-ar-glav
• gwareg-c'hlav
• lagad-bleiz

Troiennoù keñveriañ

• kaer evel ur ganevedenn : koant-kaer

Troidigezhioù

• galleg : arc-en-ciel ^(fr)  gourel
• italianeg : arcobaleno ^(it)  gourel
• saozneg : rainbow ^(en)
• spagnoleg : arcoíris ^(es)  gourel