oabl
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
- Deveret eus ar ger krennvrezhonek oabr.
- Meneget en geriadur Dom Le Pelletier.
- Da geñveriañ gant ar gerioù wybr en kembraeg, ebron en kerneveureg hag imrim « arnev » en iwerzhoneg.
Anv-kadarn
- oabl /ˈwɑːp(l)/ gourel (liester : oabloù, unanderenn : oablenn)
- oabr, ebr /ˈeːp(r)/ strollder, unanderenn oabrenn, ebrenn
- Ec'honenn a weler a-uc'h an douar. Bevennet eo gant an dremmwel.
- An amzer a oa klouar, an oabl steredennet, hag ec'h azezas war ar c'hlazenn, hag e vanas kousket a-raok hanternoz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 15.)
- Me a zo re yaouank, ha re e verv va gwad em gwazied evit chom ama da zellet oc'h an oabl o tremen ; ... — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 5.)
- ... ; ha sklaeraet e kavis he daoulagad, a liv gant an oabl boull. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 14.)
- Taer e oa heol miz Mae, en un oabl glas-divent. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 36.)
- Splannoc'h oa an oabl eget bremañ ; an heol a oa yaouank c'hoazh ha nerzhus, nevez dimezet gant an douar. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 84.)
- Dindan an oabl don, e melezour an dour teñval, emañ atav koulskoude, skeud e dier gwenn bihan... — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 12.)
- Kaer-kenañ e oa an amzer, tomm an heol, glas-splann an oabl ha sec'hedusoc'h a se. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 18.)
- Rann eus an egor a weler eus an Douar.