manas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar man-, pennrann ar verb menel, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

manas /ˈmãːnas/

  1. Furm ar verb menel e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Ne vanas ket pell da dermal : asantiñ a rae, emezi, kenlabourat ganimp a-c'hrad vat hag evit netra keit ha ma padje an enklask diwar-benn ar « Pembroke » [...]. — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 93.)
An amzer a oa klouar, an oabl steredennet, hag ec'h azezas war ar c'hlazenn, hag e vanas kousket a-raok hanternoz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 15.)

Troidigezhioù