kammedoù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn kammed hag an dibenn-ger -où.

Furm anv-kadarn

kammedoù /kãˈmeːdu/

  1. Furm lies an anv-kadarn kammed.
    • Seza gozh, diwar doull he dor, a glevas trouz kammedoù Klaoda ha Yona, an amezeien, o pellaat war an hent-karr. — (Jakez Konan, NOZ AR PELLGENT, Al Liamm niv. 65, Du-Kerzu 1957, p. 9.)
    • Ne oa takenn avel ebet ha traezh an hent ma sanke o zreid ennañ a save, poultrennek, dindan o c'hammedoù. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)
    • Juluan Kariz, tad Dunvel, a oa ur paotr sonn e benn, ha ne garje biken ober ar c'hammedoù kentañ ez-eeun da Erwan Penneg, hag a gemere 'vel unan eveltañ ha kazi, zoken, 'vel disteroc'h evitañ, [...]. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 16.)


Troioù-lavar

Troidigezhioù