Mont d’an endalc’had

jogañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn jog hag al lostger -añ

Verb

jogañ /ˈʒoːɡã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : joget) (displegadur)

  1. Lakaat un danvez bennak d'en em zastum, da zont plegoù ennañ dre gwaskañ/rimiañ anezhañ
    • E-pad ul lajad, ne lavar ger nag an eil nag egile, met a-benn ur predig amzer e stag ar C'hont Oestermark da jogañ ha da regiñ e gelaouenn. — (Jarl Priel, Kazh ha Logodenn, Al Liamm niv. 91, Meurzh-Ebrel 1962, p. 118.)
  2. (dre skeudenn-lavar) (Pemdez) Debriñ un dra bennak lontek

Troidigezhioù