danvez
Brezhoneg
Etimologiezh
- Metatezenn an eilstumm davnez, eus ar c'hrennvrezhoneg daffnez.
- Da geñveriañ gant an anvioù-kadarn defnydd e kembraeg, devnydh e kerneveureg ha damhna en iwerzhoneg.
- Deuet eus ur ger keltiek *damnijos a zeufe eus ar wrizienn indezeuropek *demH- « sevel » a gaver er gerioù Zimmer « prenn » ha ziemen « (ken)divizout » en alamaneg ha démō (δέμω) « sevel » en henc'hresianeg.
Anv-kadarn
danvez /ˈdãnvɛs/ hollek gourel (liester : danvezioù ; unanderenn : danvezenn)
- danvez d'ober dilhad
- danvez d'ober tud
- — Piou 'oar ? a zonje ar roue ; setu aze eur filhor hag a vefe ennan danvez mat a-walc'h evit beza va mab-kaer aman e Kerbutun, [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 10.)
- un danvez beleg, danvez beleien
- Nag a « zanvez beleien » a zo bet distrujet gand ar brezel! — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 7.)
- madoù, pinvidigezh.
- peadra
- Kaout danvez da sevel ur pennad-skrid.
- Elfenn a brederier ganti, a brederier warni.
- Bezañ dedennet gant danvezioù lieseurt a zo, hep mar ebet, un dra vat. — (Herve Gouedard, Paul Sérusier, ul livour e Breizh, Al Liamm, miz Du 2013, p. 27.)